January 7, 2016

“Stars That Speak”: een wandeling door het oeuvre van Willy DeVille [Dutch review]

gezien & gehoord in: Kennemer Theater, Beverwijk
band: Jimmy Sterman “Stars That Speak” - Try-out - Tribute Willy DeVille [Mandance productie]
datum: woensdag 6 januari 2016
review & video door: Giel van der Hoeven
foto’s door: Johan Sonneveld © [hier alle foto’s]
voor: DeVille Int. Fans; VDH-online; The Blues Alone?

 

De Amerikaanse zanger en songschrijver Willy DeVille (1950) overleed in 2009 maar verwierf ver daarvoor al de legendarische status. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de muziek van Willy- en Mink DeVille ook na zijn overlijden nog enorm leeft bij de bescheiden maar fanatieke fanbase. In de afgelopen zes jaren werden en diverse tributes en memorials aan DeVille gewijdt. Hiervan was de DeVille Memorial Night 2010 (als afsluiting van het bestaan van de Mink-Willy DeVille fanclub met bijgaande CD & DVD in Hellendoorn een bijzonder indrukwekkende. En later in datzelfde jaar was er het meest memorabele moment, de Willy DeVille Birthday Celebration Show met bijna alle ex-Mink DeVille bandleden plus surprise-act Peter Wolf in de B.B.King Club in New York City.

 

Daarna zouden er nog diversen initiatieven volgen om één van de laatste iconen van de rock ‘n roll te herdenken. Zoals de Willy DeVille Memorial Tour Germany 2010 met Mink DeBand en Erik Neimeijer and Friends; de originele bandleden Boris Kinberg en Freddy Koella. En zoals gebruikelijk na het overlijden van een artiest kwamen er diverse albums en dvd's uit als re-releases of verzamelaars. Waarvan de 3-CD ‘Collected’ uit 2015, het complete overzicht van de veelzijdige carrière van Willy & Mink Deville, een must-have is voor iedere muziekliefhebber. En gelukkig is de grootmeester van de rauwe romantiek niet in de vergetelheid geraakt. Onlangs nog konden we weer twee singles van hem terug horen in de jaarlijkse Top-2000 en zo nu en dan komen uitgevers, muzikanten of fans weer met 'iets nieuws' op de proppen.

  

Maar een Willy DeVille theatershow was nog niet eerder gedaan, tot afgelopen woensdag dan. Zanger entertainer Jimmy Sterman heeft een selectie gemaakt uit het omvangrijke repertoire van Willy DeVille. Dit heeft geresulteerd in het "Stars That Speak" project: een theater-tour die in het seizoen 2016/2017 zal plaats vinden plus de release van een gelijknamige CD met 10 DeVille tribute-songs en 1 eigen nummer. Samen met fotograaf Johan Sonneveld en voormalig Mink-Willy DeVille fanclub voorzitter Gurrie van Brug en zijn vrouw waren wij uitgenodigd om de try-out bij te komen wonen. Dus gingen we met hooggespannen verwachtingen naar het Kennemer Theater in Beverwijk. Sterman is als 'ouwe rot' én groot Willy DeVille liefhebber geen onbekende in de Nederlandse popscene. Hij werkte o.a. samen met Herman Brood en treedt nog regelmatig op met zijn eigen band Jimmy’s Gang.

    


Het eerst dat opviel bij binnenkomst van de theaterzaal was dat er aan de podiumaankleding aandacht was besteed. Met een grote horizontale- en drie verticale projectiebanners en diverse lichtspots op hoogte, sober maar doeltreffend. Ook stond er een uitgebreid instrumentarium klaar en uiteraard mocht de van Willy bekende barkruk met bijzettafeltje niet ontbreken. De rozen die in de Mink DeVille periode om de microfoonstandaard werden gedrapeerd en later met het akoestische trio in een vaas op het podium stonden, ontbraken wel. De show starten met het voetstappen-intro zoals dat ook te horen is op de song 'Stars That Speak' van Willy DeVille's laatste officiële studioalbum 'Pistola' uit 2008. Voetstappen die tijdens iedere gesproken song-aankondiging een terugkerend thema werden, bij wijze van wandeling door Willy's carrière en oeuvre. Leuk gevonden. Op de achtergrond was de skyline van New York te zien. De stad waar Willy's loopbaan midden jaren '70 vorm begon te krijgen.


   

Vanuit het donker sprak Jimmy Sterman dat intro in, waarop hij elegant gekleed in stemmig zwart het podium kwam opgewandeld en de band 'I Must Be Dreaming' inzetten. Vervolgens 'Maybe Tomorrow' en 'Cadillac Walk', waarbij direct al het functionele gitaarspel door Robin van Rijswijk in het gehoor sprong. Hiermee werd ook duidelijk dat er niet voor een chronologische volgorde van het oeuvre gekozen was. Wat voor de vaart in de show alleen maar een terechte keuze bleek te zijn. Dit werd met meeklappen al snel door het publiek bevestigd toen Willy's eerst hit 'Spanish Stroll', inclusief castagnetten en de Spaans gesproken zinnen tijdens de break, werd gespeeld. Het ging zeker niet allemaal foutloos - daar is het ook een try-out voor - maar de bedoeling was duidelijk en de beleving was er. Sterman en band waren van plan een tribute concert in de geest van Mink-Willy DeVille als eerbiedwaardige productie neer te zetten. 



Eén van de vele unieke aspecten aan Willy DeVille was zijn gruizige stemgeluid. Gelukkig probeerde Sterman dat live niet met allerlei trucjes en maniertjes na te doen. Een duidelijk pluspunt. Jimmy Sterman heeft een eigen stemgeluid dat soms best Willy's zangstem benaderde (o.a. in 'So So Real'), maar als respectvol liefhebber wist hij regelmatig zijn eigen gevoel erin te leggen zónder de originele composities en teksten geweld aan te doen. Mede door een fantastische band die het authentieke DeVille-geluid wél regelmatig tot in de perfectie wisten te benaderen. Oké, er waren dan geen zangeressen of saxofonist bij, de vleugelpiano, het elektrische orgel en de accordeon (Marco Hoogland) en de uitgebreide percussie-set (Jeroen de Rijk) maakte veel goed. Ook de ritmesectie met drummer Pieter Voogt en bassist Cees van de Laarse was goed op elkaar ingespeeld. Waarbij laatstgenoemde ook regelmatig de staande contrabas hanteerde en deze bij de wonderschone ballad 'Heaven Stood Still' zelfs met de strijkstok bewerkte.


 

Tijdens die ballads, waaronder ook 'Mixed Up Shook Up Girl', 'Nightfalls', 'Around the Corner' en 'Heart and Soul', werd de situatie d.m.v. akkoestische instrumenten, licht en visuals geraffineerd aangpast, waardoor de sfeer ook lekker 'mellow' werd. Wat dan weer een voordeel blijkt te zijn in een theater met stoelen. Maar bij rockers als 'Savoir Fair', 'Love Me Like You Did Before', 'Soul Twist' en 'Steady Drivin' Man' waande je je gewoon weer in een concertzaal. En met de New Orleans Mardi Gras originals 'Jump City' en 'Who Shot The La La' en later ook met 'Demasido Corrazon' kreeg de band zelfs enkele bezoekers uit de stoelen om ritmisch mee te swingen op deze zwoele klanken. Verrassende keuzes waren er met 'Heart of a Fool' van het Loup Garou album (1996) - een song die Willy zelf zelden live speelde - en Sterman's eigen compositie 'Answer Me' geheel in de lijn van het DeVille repertoire. Zelfs de cajun klassieker 'Mazurka', gezongen in het Louisiana-Frans, kwam er overtuigend uit.

  

Met de afsluiter, de filmische rocksong 'Lilly's Daddy's Cadillac' kwam nog maar eens aan het licht hóe goed Willy DeVille ook als tekstschrijver was. Hij wist in pakkende verhalen perfect de realiteit te verbeelden en toch veel aan de fantasie over te laten. Maar altijd rauw en romantisch. En Sterman heeft getracht die fantasie in zijn eigen muzikale realiteit weer te geven. Dat is wat ons betreft behoorlijk goed gelukt. Natuurlijk, over details (keuze en volgorde van visuals), sentimenten en de song-keuze valt altijd te (soul)twisten, maar zoals Sterman zelf meerdere keren aangaf: "die man heeft ook zóveel mooie liedjes geschreven!" Daarom ook is project “Stars That Speak - A Tribute to Willy DeVille”, een verzameling van de mooiste en beste stukken samengesteld door Jimmy Sterman, een persoonlijke ode geworden aan de rasartiest Willy DeVille... the artist, the creator. Een keuze waarin iedere rechtgeaarde muziekliefhebber zich ongetwijfeld kan vinden. Binnenkort te bewonderen in diverse theaters in het land, ga dat zien en horen! 



De band bestaat uit:
Jimmy Sterman: zang, mondharmonica en gitaar; Pieter Voogt: drums en percussie; Robin van Rijswijk: gitaar; Cees v/d Laarse: basgitaar; Marco Hoogland: piano, toetsen en accordeon; Jeroen de Rijk: percussie.

 

SET1: Stars That Speak Intro; I Must be Dreaming; Maybe Tomorrow; Cadillac Walk; Spanish Stroll; Mixed Up Shook Up Girl; Savoir Fair; Heaven Stood Still; Answer Me [J. Sterman]; Angel Eyes; Love Me Like You Did Before SET2: Bamboo Road; Easy Street; Soul Twist; Heart of a Fool; Nightfalls; Around theCorner; Jump City; Steady Drivin' Man; So So Real; Who Shot The La La; Mazurka; Heart and Soul; band introductie; Demasido Corrazon; Lilys Daddys Cadillac.

  

Playlist “Stars That Speak - Willy DeVille Tribute” CD
01. Stars That Speak - 2008 - Pistola 02. Bamboo Road - 1992 - Backstreets Of Desire 03. I Must Be Dreaming - 1985 - Sportin' Life 04. Cadillac Walk - 1977 - Cabretta 05. Easy Street - 1985 - Sportin' Life 06. Savoir Faire - 1980 - Le Chat Bleu 07. Heaven Stood Still - 1980 - Le Chat Bleu 08. Answer Me - 2016 - Stars That Speak by Jimmy Sterman 09. Angel Eyes - 1987 - Miracle 10. Heart and Soul - 1987 - Miracle 11. Maybe Tomorrow - 1981 - Coup De Grâce


De eerste CD's werden die avond gepresenteerd en overhandigd aan Gurrie & Giel van de voormalige Willy-Mink DeVille International Fanclub en het DeVille Int. Fans blog.


No comments:

Post a Comment

Thanks for your message, we really appreciate it.
~ Just Your Friends ~